حکـــــــــــــــــــــــــــمــــــــــــــــــــــــــت

فرمان بردارى بى قید و شرط
از آثار و پیامدهاى خلافت آن است که واجب است مردم در تمام کارها بدون هیچ قید و شرطى از امیر مؤمنان على علیه السلام اطاعت کنند و همیشه گوش به فرمان او باشند، و لازمه اطاعتِ مطلق و فرمان بردارى بدون قید و شرط آن است که او امامت و ولایت عامه داشته باشد. ادامه مطلب...

*ولایت اکسیر سعادت است : یکی از مباحث مهمی که امروزه روانشناسان برای ،تسکین بیماری های روانی افراد توصیه می کنند، دست یابی به راه های کسب مهارت زندگی به منظورخوشبخت بودن و سعادتمند زندگی کردن آنهاست،منتهی راه های ارائه شده ،راه های است ،که معمولا حیرت و سرگردانی افراد را در پی داشته است . افرادی که دم از خوشبخت کردن افراد در زندگی شان مطرح می کنند گاه مشاهده شده است خود نیازمند خوشبخت شدن هستند، افرادی که با ارائه نسخه های بدلی ،دین،مذهب،اعتقادات افراد را نشانه گرفته اند، با شعار های جذاب و آسان ،مبانی فکری اعتقادی افراد را مورد هجمه قرار داده اصل های دینی مردم بخصوص نسل جوان را با ارائه شعارهای سست و بی بنیان به سوی پوچی و بی غیرتی سوق می دهند ادامه مطلب...

بر اساس ولایت حقه، مبنای مرزبندی جوامع بشری، سه دسته، متقین و کفار و منافقین یا با نگاه دیگری، منعم علیهم و مغضوبین و ضالین­اند. مدار حق، بر محور پذیرش هدایتی است که از طرف خدای متعال نازل شده و آن نعمت، ولایت حقه‌ای است که خدای متعال در اختیار بشر قرار داده است. اگر این مرزبندی را پذیرفتیم، باید همه تقسیم­بندی‌هایی که در جهان از منظر ما شکل می‌‌گیرد، متناسب با این حقیقت باشد. این­گونه نیست که جامعه مؤمنین دنبال رکود و توقف و سکون است. معنای حرکت و پیشرفت در جامعه مؤمنین، معادل مفهوم توسعه امروزی نیست. مفهوم پیشرفت به معنای تعالی است، یعنی تغییر همه جانبه بندگی خدای متعال در همه شئون زندگی، یعنی تغییر همه جانبه، یعنی گسترش جریان نورانیت و هدایت اولیای معصوم در حیات اجتماعی بشر. بنابراین، جامعه مؤمنین، جامعه­ای رو به پیشرفت است و این پیشرفت به معنای تعالی است. ادامه مطلب...

علی - علیه السلام - در رحبه مردم را سوگند داد که هر کس که بیانات رسول خدا - صلی الله علیه و آله - را در روز غدیر خم شنیده برخیزد و گواهی دهد فرمود: تنها کسانی برخیزند که بلاواسطه آن را از رسول خدا شنیده اند، پس دهها نفر برخاستند و گفتند: گواهی می دهیم که رسول خدا - صلی الله علیه و آله فرمود: آگاه باشید! که خداوند ولی من و من ولی مومنینم، هان! هر کس که من مولای اویم علی است مولای او...[1] ولیکن در حقیقت آنان این روش - انکار - را از ابوحنیفه پیروی کرده اند که او به شاگردان خود می گفت: در برابر شیعه به حدیث غدیر خم اقرار نکنید وگرنه بر شما فائق خواهند آمد، پس هیثم بن حبیب به او گفت: چرا به حدیث غدیرخم اعتراف ننمایند آیا روایت آن به تو نرسیده است؟ ادامه مطلب...

حدیث غدیر یکى از دلایل روشن ولایت و خلافت بلافصل امیرمؤمنان على علیه السلام بعد از پیامبر گرامى اسلام صلى لله علیه و آله است. که محقّقان اھمّیّت خاصّى براى آن قائل ھستند. متأسّفانه کسانى که درباره ولایت آن حضرت گرفتار پیش داورى ھستند، گاھى سند حدیث را پذیرفته و در دلالت آن تردید مىکنند، و گاه ناآگاھانه سند آن را زیر سؤال مىبرند. براى روشن شدن ابعاد مختلف این حدیث، لازم است درباره ھر دو موضوع با ذکر مدارک موثقّ و معتبر سخن بگوییم: *** =دورنماى غدیر در ماه آخر سال دھم ھجرت به پایان رسید، مسلمانان، اعمال حج را از پیامبر اسلام صلى لله علیه و آله آموختند و در این ھنگام، پیامبر « حجّةالوداع » مراسم «1» « رابغ » گرامى صلى لله علیه و آله تصمیم گرفت، مکّه را به عزم مدینه ترک گوید. فرمان حرکت صادر شد، ھنگامى که کاروان به سرزمین «3» « جحفه » «2» که در ده میلى فرود آمد، و حضرت را با آیه زیر مورد خطاب قرار داد: « غدیر خم » قرار دارد، رسید؛ جبرئیل، امین وحى، در نقطهاى به نام «1» یَا أیُّھا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما انْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ »  اى رسول! آنچه که از سوى خدا به تو فرستاده شده، به مردم ابلاغ کن. و اگر ابلاغ نکنى رسالت خدا را تکمیل نکردهاى، خداوند تو را از آسیب مردم حفظ «! مىکند لحن آیه حاکى از آن است که خداوند انجام امر خطیرى رابر عھده پیامبر صلى لله علیه و آله گذارده است که ھمسنگ رسالت، و موجب یأس دشمنان اسلام بوده است، چه امر خطیرى بالاتر از این که در برابر دیدگانبیش از صدھزار نفر، على علیه السلام را به مقام خلافت و وصایت و جانشینى نصب کند؟! از این نظر، دستور توقّف صادر شد. کسانى که جلو کاروان بودند، از حرکت باز ایستادند، و آنھا که دنبال کاروان بودند، به آنھا پیوستند. وقت ظھر و ھوا به شدّت گرم بود، تا آنجا که گروھى از مردم قسمتى از رداى خود را بر سر، و قسمتى را زیر پا مىافکندند. براى پیامبر سایبانى، به وسیله چادرى که روى
درخت افکنده بودند، تشکیل شد، آن حضرت بر روى نقطه بلندى که از جھاز شتر ترتیب داده شده بود، قرار گرفت و با صداى بلند و رسا خطبهاى ایراد کرد کهعصارهاش این بود:
*** خطبه پیامبر صلى لله علیه و آله در غدیر خم حمد و ثنا مخصوص خداست. از او یارى مىطلبیم و به »
او ایمان داریم و بر او توکّل مىکنیم. از بدىھا و اعمال ناشایست خود به او پناه مىبریم. خدایى که جز او ھادى و راھنمایى نیست. و ھرکس را که ھدایت نمود، گمراه کنندهاى براى او نخواھد بود. گواھى مىدھم که جز او معبودى نیست، و محمّد بنده و پیامبر او است. «! ھان اى مردم! نزدیک است من دعوت حق را لبیک بگویم و از میان شما بروم. من مسؤولم و شما نیز مسؤول ھستید سپس فرمود:آیا من وظیفه خود را در برابر شما انجام دادم؟) ) «... ؟! درباره من چه فکر مىکنید » ر این موقع صداى جمعیت به تصدیق خدمات پیامبر صلى لله علیه و آله بلند شد و گفتند: « ما گواھى مىدھیم تو رسالت خود را انجام دادى، و کوشش نمودى، خدا تو را پاداش نیک دھد » پیامبر صلى لله علیه و آله فرمود:آیا گواھى مىدھید که معبود جھان یکى است، و محمّد بنده خدا و پیامبر او مىباشد؛ و در بھشت و دوزخ و زندگى جاویدان در سراى دیگر جاى تردید »«؟ نیست ھمگى گفتند: «! آرى صحیح است، گواھى مىدھیم » سپس فرمود: مردم! من دو چیز نفیس و گرانمایه در میان شمامی گذارم

اصلاً ولایت در درون توحید است؛ زیرا توحید، به توحید در خالقیّت، ربوبیّت تکوینی و ربوبیّت تشریعی منحل می­شود، و ولایت از شئون ربوبیّت تشریعی است؛ یعنی خدا می­گوید: حاکم را من باید تعیین کنم و قانون را من باید جعل کنم و اگر دیگری دخالت کند، شرک است. ولایت از شئون ربوبیت تشریعی است اگر این مفاهیم را قبول داریم، باید بدانیم که اراده­ی خدا بر این تعلّق گرفته است که مبیّن قوانین و مجری قوانین در عالم اسلام، اول پیغمبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ و بعد امیرالمؤمنین ـ علیه السلام ـ باشد. اگر در بعضی از روایات گفته شده که «...وَ مَنْ جَحَدَکُمْ کَافِرٌ ...»18 بی­حساب گفته نشده است؛ اگر برای کسی ثابت شد که خدا فرموده است: «باید از علی اطاعت کنید»، و در عین حال گفت: «نه قبول ندارم!»، این عمل، عین عمل إبلیس است. ممکن است برای شخصی ثابت نشده باشد، یا نفهمیده باشد، یا نتوانسته باشد بفهمد؛ این چنین شخصی مستضعف است و به اندازه­ای که نفهمیده و نمی­توانسته بفهمد، معذور است. ادامه مطلب...